Często zdarza się, że nasza pociecha nie śpi w nocy, za to przesypia większość dnia. Pamiętajmy, że noworodek, który dziewięć ostatnich miesięcy spędził w ciemnościach, czyli brzuchu mamy, potrzebuje trochę czasu, by się przestawić. Może to potrwać kilka tygodni. Jest parę sposobów jak Mu to ułatwić.

Wyraźnie zaznaczaj różnicę między dniem a nocą. Jeśli Malec sypia w swoim pokoju, unikaj zaciemnienia pomieszczenia oraz eliminowania hałasu.
Podczas dnia zabawiaj Go intensywnie.
Wieczorem staraj się, aby w pokoju panował spokój i stopniowo wyciszaj dziecko, zanim nadejdzie pora snu.
W nocy, gdy Malec się obudzi, nie zabawiaj go, nie zapalaj górnego światła podczas karmienia. Ogranicz się do szeptów.

Zachowanie rytmu.

Zazwyczaj każdy noworodek zasypia podczas karmienia. Ważne jest, aby stworzyć takie rutynowe zajęcia związane ze snem, które będą sygnałem dla Naszej Pociechy, że zbliża się pora snu. Ciepła kąpiel, przebranie w piżamkę, karmienie z butelki, chwila wyciszającej zabawy na Twoim łóżku czy śpiewanie kołysanki może działać kojąco i usypiajająco.

Hałas.

Dźwięki podczas snu mają duży wpływ na jego jakość. Jeżeli nauczysz swoje dziecko, by spało tylko w ciszy, zaprogramujesz go tak, że jedynie w tak kontrolowanych warunkach będzie ono zasypiało. Na dłuższą mete będzie to trudne do utrzymania. To, w jakim hałasie dziecko potrafi spać, jest zależne od warunków, jakie dotąd mu towarzyszyły (zanim przyszło na świat) oraz jaki ma temperament (u dzieci występuje różna wrażliwość na bodźce). Dlatego też rodzicu postaraj się dostosować natężenie dźwięków do usposobienia dziecka.

Pozycja podczas snu.

Specjaliści mają różne teorie na temat pozycji dziecka podczas snu. Jedni uważają, że najbezpieczniejszą pozycją jest spanie na plecach, gdyż niemowlęta tak ułożone nie zakrztuszą się mlekiem ulanym podczas snu. Bobasy śpiące brzuszkiem do góry rzadziej gorączkują, rzadziej mają katar czy infekcje uszu. Największą zaletą tegoż ułożenia jest zmniejszone ryzyzko wystąpienia SIDS (zespołu nagłej śmierci łóżeczkowej), którego przyczyny dotąd nie są znane.

Inni specjaliści są zdania, że spanie na brzuchu, jest równie wskazane jak spanie na plecach. Ma to korzystny wpływ na pracę jelit, jak i zmniejsza występowanie kolek brzuszka. Odruch Moro (opisany w artykule ” 1 miesiąc życia”) zapewnia dziecku bezpieczny sen i uniknięcie wystąpienia SIDS.

Warto dodać, że dzieci śpiące z rodzicami lub blisko nich są 4-krotnie mniej narażone na wystąpienie tego syndromu. Dlaczego? Maluchy bowiem śpiące z rodzicami najczęściej śpią w pozycji na boku lub plecach, co zmniejsza ryzyko SIDS. Ponadto dwutlenek węgla wydychany przez rodziców działa stymulujaco na oddech dziecka. Największą zaletą spania z dzieckiem w 1. roku życia jest dobry sen rodziców. Maluch potrzebuje jedzenia średnio co 2-3 godziny w nocy. Każda z Nas wie, że budzi Nas każde westchnienie Naszego Bobasa. Dlatego ułatwmy sobie chociaż to nocne karmienie i unikajmy częstego wstawania, karmiąc Malca w łóżku. Więc jeśli karmimy własnym mlekiem, to śpijmy z dzieckiem w jednym łóżku, przynajmniej te pierwsze miesiące życia maluszka. Po 1. r.ż. każde dziecko powinno spać już we własnym pokoju, łóżeczku, mieć swoje miejsce.

Większość rodziców preferuje jednak układanie dziecka do snu w pozycji na plecach, więc aby zapewnić Waszemu Malcowi prawidłowy rozwój motoryczny (a do tego dziecko potrzebuje pozycji na brzuchu) podążaj według zasady: spanie na plecach, zabawa na brzuszku.